Jafntefli

 

Þá get ég nú með sanni sagt að ég hafi upplifað stemmninguna á Nou Camp þegar leikur er í gangi. Þessi leikur var nú bara nokkuð skemmtilegur og virkilega gaman að fylgjast með áhorfendum sem flestir voru stuðningsmenn heimaliðsins Barca en þó var þarna fjölmennur hópur frá Valencia.  Ekki gæti ég nú farið nákvæmlega út í gang mála í leiknum enda alger viðvaningur í fótbólta, en þó get ég sagt að markmaður Börsunga dansaði nokkur spor fyrir okkur sem á horfðum til að halda sér heitum, því það var nú að öllu jöfnu frekar tíðindalaust við markið hjá honum.  Þó tókst Valencia að koma tuðrunni í netið við mikið baul frá stuðningsmönnum Barca.  Allt ætlaði síðan um koll að keyra á síðustu mínútu leiksins þegar Xavi jafnaði fyrir Börsunga.

 Hér í borg er nú bara allt rólegt núna, pínu raki i lofti sem hefur  hægt aðeins á komu vorsins en nú eru þrjár vikur eftir af vetrinum.  Kirsuberjatrén eru nú í blóma og aðeins farið að votta fyrir grænum blöðum á trjánum.  Eftir vetrardvöl hér þá finnur maður vel hvað veður og veðurfar skiptir miklu máli, hér er hvorki mjög vætusamt né vindasamt, og allt verður svona rólegra, en um leið pínu tíðindalaust.  Efa ekki að það er hægt að fá hundleið á þessu veðurfari rétt eins og við verðum þreytt á síbreytilegu veðri heima hjá okkur. Óneytanlega er ósköp notalegt að þurfa ekki að dúða sig í allt sem til er ef fara á út úr húsi. Hér eru menn nú farninr að hafa áhyggjur af því hvort og hve mikið þarf að skammta vatn í sumar þegar fer að hitna og ferðamannastraumurinn eykst, eithvað sem við erum ekki mikið að spá í.

Nú er það móttaka ferðamanna sem tekur við í kvöld, leiðsegja þeim um borg og bí.

Hasta luego -

 

Jæja þá er það fótbolti

 

Nú á að skella sér á Camp Nou í kvöld og sjá Börsunga taka á móti Valencia.  Þetta verður án efa upplifun þar sem ég hef aðeins tvisvar farið á fótboltaleik áður. En hér í borg Börsunga snúast hlutirnir nokkuð mikið um boltann. Með í för verður ungur sonur vinkonu minnar og er hann í raun upphafsmaður að því að fara á leikinn. Þannig að á morgun get ég tjáð mig um hvernig það er að upplifa leik á þessum leikvangi sem tekur um 100 þúsund manns í sæti. Ég er nú búin að fara í skoðunarferð um leikvanginn, þannig aðeins geri ég mér nú grein fyrir hvert ég er að fara, því heimsókn á leikvanginn var efst á lista yfir það sem átti að skoða og gera þegar frændi minn og guðsonur kom í heimsókn í nóvember. Þannig að við lögðum land undir fót og fórum ásamt móður minni og skönnuðum þessa mjög svo merku byggingu við mikinn fögnuð hjá honum.  Ekki veit ég nú hverjar af hetjum liðsins verða í hlutverkum á vellinum í kvöld það verður gaman að sjá það þó ekki þekki ég nú nöfnin á þeim öllum.  En gaman þætti mér nú að sjá okkar mann skokka þarna inn á völlinni í kvella.

Ekki er ég nú komin með nettenginu í "Draumahöllinni" en það mun nú sennilega taka tvær til þrjár vikur til viðbótar að koma því í gang.  Þannig að næsta færsla hjá mér verður á föstudag ef ekki verður of mikið að gera.  Það er ákveðið orðalag varðandi það að hafa mikið að gera í vinnu sem er mikið ofnotað hjá löndum okkar hvort sem það er hér í Barcelona eða heima.  Hljómar svona ef einhver kannast við:  "Það er brjálað að gera" jafnvel þó svo að það sé bara aðeins meira en venjulega þá er allt alveg brjálað.  Lenska og leiðinlegt á að hlusta til lengdar, því oftast er það sama fólkið sem orðar hlutina svona.  Hjá mér er oft mikið að gera en sárasjaldan "BRJÁLAÐ".

Hasta viernes.

 

 

Fluttningum lokið í bili - aftur Barcelona.

 

Það var nú eiginlega þrautin þyngri að komast heim í fluttninga, ekki var nú vandamál með Spanair í þetta sinn þeir á réttum tíma og áætlun.  Við komu í Kaupmannahöfn kom strax  ljós að það yrði einhver seinkun á flugi þaðan og heim, þar sem veður heima var ekki mjög gott.  Þessi seinkun varð þó 24 tímar þannig að þegar komið var heim til Reykjavíkur rúmum 34 klst eftir brottför frá Barcelona má segja að það hafi ekki verð efst á óskalistanum að byrja á að pakka búslóðinni til fluttninga.  En svona til að bæta gráu ofan á svart eða þannig þá bættist við flensa með tilheyrandi nefrennsli, höfuðverk og hita sem sagt mikið gaman.  En allt tókst þetta nú og við erum flutt af Öldugötunni og í millibils ástand sem er nú ekki nýtt fyrir okkur settið, bíðum nú spennt eftir okkar nýja húsi í Laugarnesinu. 

Eftir rúmlega vikudvöl heima er ég nú komin aftur til vinnu hér í Barcelona, og enn er ekki hægt að kvarta undan veðri þó ekki skíni blessuð sólin í dag. 

Hasta luego

Enn og aftur blessuð sólin

 

Á sunnudag ringdi hér og það svo um munar, sem sagt hellirigning og það alla nóttina líka.  Bændur og búalið hér í Katalóniu mjög svo kát með þessa gusu þar sem virkilega var kominn tími á vökvun.  En þetta var allt búið í gærmorgun og sú gula farin að láta ljós sitt skína aftur. Það er nú svo hér að sú gula sparar manni heilmikið í kyndikostnað, þar sem því er nú ekki svo farið hér að það sé verið að fíra upp í ofnum nema bráðnauðsynlegt sé. Hér skrúfar maður ekki frá sturtunni og lætur renna á meðan eithvað er verið að vesenast, heldur skellir sér undir bununa um leið og vatnið er sæmilega volgt og skrúfar strax fyrir aftur að notkun lokinni.  Sem sagt hér fer maður vel með vatn sem kostar sitt. Við búum vel heima á Fróni með allt okkar góða vatn drykkjar hæft úr krana og vel til af því heita líka.  Annars er ég nú svo sem ekki alveg óvön því að fara sparlega með heita vatnið því það er jú sama kerfi á Klaustri, reyndar olíu kynnt en hér með gasi.

Þá er það nú annað mál hér sem gengur fyrir sig á hraða snigilsins, það er að fá nettengingu í nýtt húsnæði.  Þú gengur frá samningi við fyrirtæki sem oftar en ekki er Telefonica og þeir "LOFA" að koma og tengja og græja innan viku.  Eftir c.a 10 daga fer mann að lengja eftir þeim og hringt er í fyrirtækið þá er þetta allti einu orðnar rúmar 2 vikur og svo á endanum ef heppnin er með færðu netið tengt mánuði síðar. Þá verða allir voða glaðir og ánægjan svo mikið að maður varla tekur eftir því að þetta er nú enginn "hraði" á netinu hér. En allt gengur þetta og einhvern veginn þá er það nú svo að það verður minna stress á manni, það lærist að taka öllu með jafnaðargeði því við breytum þessu jú ekki. Ein gullvæg settning mikið notuð hér á milli vina þegar mann langar að pota einhverju aðeins nær því sem manni finnst sjálfum vera nútíminn er: EN ÞAÐ ER HEFÐ FYRIR ÞVÍ.

Nos vemos

Þá eru það nú fluttningar.

 

Það er nú búið að taka mig og hana Astrid vinkonu mína um 3 mánuði að koma mér í það sem við köllum framtíðarhúsnæði hér. Leigumarkaðurinn er nú svona smá kapituli og íbúðir sem til leigu eru eins misjafnar og þær eru margar, tala nú ekki um þega við bætist að vera ekki sama um hvar í borginni maður er búsettur.  En eftir að hafa droslast með sitt hafurtask á milli skammtíma húsnæðis undanfarið stendur til að flytja í eins og góðir vinir mínir kölluðu tímabundið húsnæði sitt á Klaustri  í "Draumahöllina".  Ekki er hún nú stór en ég er búin að komast að því að staðsettningin hentar mér bara nokkuð vel. Niður við ströndina í 10 mín stætó færi við lífæðina hið eina sanna Katalóníu torg og í 20 mín göngufæri við gamla bæinn.  Stutt í vinnuna þannig séð og ágætis matvöry markaðir í nálægðinni, sem sagt fínt.  Ekki spilli fyrir að vera á efstu hæð með bæði sjávar og fjalla sýn.  En þessi yndislega borg hefur jú það sem þarf, gamlan miðbæ, annan nýrri, strönd og fjallshlíð.  Héðan er ekki mál að skella sér á skíði um helgi eða á sumrin niður að strönd í strandfrí.  Fyrir nú utan að eiga möguleika á að aka vítt og breytt um landið og í heimsókn til grann ríkja. Hér er allt klárt og búið að skipuleggja hvað ég tek í hverri ferð þar sem hér þýðir jú ekki að fara með dótið sitt í áföngum fram í andyri og halda að það sem fyrst fór fram verði þar þegar það síðasta kemur.

Þessir fluttningar nú eru nú reyndar aðeins upphitun þar sem til stendur að skreppa heim í frostið og flytja þar á milli staða.  Þar sem við settið ákváðum nú skipta um húsnæði á sama tíma og ég ákvað að skella mér í þetta ævintýri hér. Engin lognmolla á þessum bæ.  En talandi um veður þá hrundi nú hitastigið hér alveg niður í 14 stig en við erum að tala um í plús, þannig að 66° fer ekki í frí strax, fær bara að skreppa með heim og út aftur.

Það er nú eitt sem ég og vinir mínir hér að heimamenn klæða sig gjarnan eftir árstíð en ekki veðri þannig má gjarnan sjá þá sérstaklega "Heldriborgara" vel klædda í sínar kápur og vetrarjakka, þó hitastigið sé um 20°. Hér er vetur núna til 20 mars, þá kemur vor fram til 20 júní og þá er komið sumar þó löngu sé komið hér bæði sumar og sól. 

Þá er bara að segja Góða helgi, þar sem ekki er net samband í "Draumahöllinni" og miðað við spænskan hraða sennilega ekki næstu 10 daga eða svo en ég mun koma mér í netsamband og vista inn línu eða tvær.

Bueno fin del semana.