Mismunur

 

Það er nú svo að einhvern veginn finnst manni ástandið heima ekki vera beint til þess fallið að það sé efsta hugsun að drífa sig heim á klaka. Ef ekki væri maðurinn sem enn er við vinnu heima, börn og aðrir fjölskyldu meðlimir væri mikið freistandi að fresta heimferð um óákveðinn tíma. Ekki það að alltaf er maður meðvitaður um að gengi á gjaldmiðli þessa lands hin eina sanna EVRA er að kosta óhemju margar krónur. Húsaleiga er sennilega svona svipuð og í miðborg Reykjavíkur þó ekki sé ég með verðlag þar á tæru. Rafmagn og gas kostar heldur meira og svo blessað vatnið það er töluverður útgjaldaliður hér sem er minni heima á Fróni. Matur er ódýrari þó heimamönnum þyki allt orðið mikið dýrt hér, en svo eru það launin séu þau á Spænska vísu eru þau lág að okkar mati. Niðurstaðan hér er hægt að komast af með mun minna en heima, ekki endalaust kapphlaup við að kaupa allt nýtt og þar kemur sennilega að því að hér eru menn meira utan heimilis að hitta vini og vandamenn enda veður og verðlag til þess fallið.

Þessi hugrennig kom nú bara eftir lestur á Mogganum og þeim pistlum sem þar er að finna, en alltaf er maður nú jafn stoltur þegar maður er að segja frá hinu eina sanna Íslandi. Þannig háttar nú hér í minni vinnu að hingað koma Spánverjar og hringja til að fá upplýsingar um land og þjóð. Mikið spurt um hvað hitt og þetta kosti, og nú er hægt að segja þeim að þeir fái fullt af krónum fyrir sínar evrur. Útskýra þarf hvað tekur langan tíma að fara á milli staða svona nokkurn veginn allavega, og að ekki sé hægt að stytta sér leið yfir hvítu klessuna á kortinu sem sagt Vatnajökul. Mismikið er fólk búið að lesa og kynna sér land og þjóð, en sem betur fer flestir mjög vel undirbúnir.

Hasta pronto